ΓΝΩΣΙΣ - Δημήτρης Ξ. Μαυρίδης

  Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ    Όπως πρόκειται να παρουσιαστεί λεπτομερέστατα στις επόμενες σελίδες, η περιοχή μεταξύ των βουνών Μπέλες και Κρουσσίων κατοικούνταν στη συντριπτική της πλειοψηφία από μη ελληνικούς πληθυσμούς. Οι Μουσουλμάνοι ήταν αποτελούσαν τουλάχιστον το 50% των κατοίκων, ενώ οι εξαρχικοί Σλάβοι (βουλγαρίζοντες) ακολουθούσαν με μικρή διαφορά. Οι Έλληνες και ελληνίζοντες της περιοχής κυμαίνονταν συνολικά περίπου στο 10 %, δηλαδή με 2.000 άτομα, σε ένα συνολικό πληθυσμό μεταξύ 18.500 - 20.000 ατόμων.     Η σλαβική και τουρκική υπεροχή παρατηρείται από το πλήθος σλαβικών και τουρκικών αντίστοιχα τοπωνυμίων σε όλη τη περιοχή. Τοπωνύμια όπως: Σοκόλοβο, Σταρόσοβο, Πορόι, Λιπός, Τοντόροβο, Μπέλες, τραπ, Μπούτκοβο, Κρούσσια είναι σλαβικές λέξεις, οι οποίες φανερώνουν πως πριν την έλευση των Μουσουλμάνων (14ος-15ος αιώνας) και Βλάχων (αρχές 19ου αιώνα), ο πληθυσμός του Μπέλες ήταν αμιγώς σλαβικός και δεχόταν πολιτιστική επιρροή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Η κοινότητα της Κερκίνης, σύμφωνα με την απογραφή του 1928, περιελάμβανε τα εξής χωριά: Κερκίνη (πρώην Μπούτκοβο) Κορυφούδι (πρώην Κιουλαχλή) Μοναστηράκι (πρώην Ντελή Χασάν) Σταυροδρόμι (πρώην Σταρόσοβο) Τα χωριά αυτά βρίσκονται στο νοτιο με νοτιο-ανατολικό μέρος της περιοχής. Ακολουθεί ο πληθυσμός τους το 1913, το 1920 και το 1928: 1367 (1913) - (1920) - 832 (1928) 73 (1928) 322 (1928) 242 (1928) Ακολουθεί μια εκτενής αναφορά στην ιστορία τους: Κερκίνη ή Μπούτκοβο    Ορισμένοι, που έχουν ασχοληθεί με την ιστορία της Κερκίνης, επισημαίνουν το 1510 ως ημερομηνία δημιουργίας του χωριού. Βέβαια, δεν έχει βρεθεί ακόμα ικανοποιητική βιβλιογραφία που να το αποδεικνύει, στην οποία μπορεί να κανείς να βασιστεί. Όμως, είναι γνωστό με σιγουριά ότι υπήρχε και ευδοκιμούσε κατά τον 19ο και 20ο αιώνα, μιας που βρισκόταν σε κομβικό σημείο μεταξύ των χωριών στην δυτική πλευρά της λίμνης και αποτελούσε ένα μεγάλο κεφαλοχώρι μετά τα Άνω & Κάτω Πορρόια (4100 και 2