1. ΣΙΔΗΡΟΥΡΓΙΑ "Αν το ασήμι και το χρυσάφι υπηρέτησαν την πολυτέλεια, το σίδερο, το ατσάλι, ο χαλκός (μπακίρι), ο μπρούντζος, το καλάι (μίγμα από μολύβι και κασσίτερο) κάλυψαν αμέτρητες πρακτικές ανάγκες. Ο τενεκές (τσίγκος, λευκοσίδηρος) χρησιμοποιήθηκε πλατιά κατά το 19ο αιώνα. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (και μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες) υπήρχε σε κάθε χωριό, και το πιο μικρό, κάποιο μεταλλοτεχνικό εργαστήριο. Αν όχι για κατασκευή, τουλάχιστον για τη συντήρηση και επισκευή των σκευών και των εργαλείων. [...] Παραγωγοί όλων αυτών των αντικειμένων ήταν οι κοινωνικά υποβαθμισμένοι "γύφτοι". Από τα χέρια και από το καμίνι τους έβγαιναν εργαλεία και σκεύη (υνία, καζάνι, φτυάρια, μαχαίρια, δοχεία, σιδεροστεφάνια κ.ά.), εξαρτήματα οικοδο- || μών (σιδεριές για παράθυρα, κλειδαριές, μάγγανα, ρόπτρα κ.ά.)." ΛΑΙΚΗ ΤΕΧΝΗ, Σημειώσεις σ. 398-399 ΜΟΥΣΙΚΗ "Από την άλλη μεριά του ελληνισμού, ψη...
Ούτε τέχνη, ούτε σοφίη εφικτόν ήν μή μάθει τις .