Η αποκριά και τα έθιμά της

      Η Αποκριά έχει τις ρίζες της πολύ βαθιά στο παρελθόν. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν γιορτές αφιερωμένες στον Θεό Διόνυσο.

     Ο Διόνυσος ήταν θεός της βλάστησης, του κρασιού, του γλεντιού και της ξενοιασιάς. Σε εκείνες τις γιορτές οι άνρθωποι ντύνονταν με περίεργες και αστείες στολές. Φορούσαν δέρματα και μάσκες ζώων και κρεμούσαν πάνω τους πολλά κουδούνια. Έπιναν κρασί, χόρευαν γύρω από τις φωτιές και γλεντούσαν.

    Οι μεταμφιέσεις γίνονταν για να προκαλέσουν γέλιο και για να κάνουν αστεία ο ένας τον άλλο. Μεταμφιέζονταν ακόμη και για να μην τους αναγνωρίζουν, όταν ήθελαν να διαμαρτυρηθούν στον αρχηγό τους, επειδή δεν τους κυβερνούσε καλά και δίκαια.

     Ο χορός είχε κι άλλο σκοπό εκτός από τη διασκέδαση. Χτυπούσαν με τα πόδια τη γη και της ζητούσαν να δώσει πλούσιους καρπούς.

     Τις φωτιές τις άναβαν για να διώχνουν μακριά τους εχθρούς των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών και για να φωτίσουν την καινούργια αρχή που φέρνει η Άνοιξη, καθώς φεύγει ο Χειμώνας.

     Το φαγοπότι γινόταν επίσης για καλή αρχή και για να μη λείψει τίποτα και την υπόλοιπη χρονιά.

     Ανοίγει το Τριώδιο. Ακολουθούν τρεις χαρούμενες εβδομάδες Αποκριάς μέχρι και τη μεγάλη Σαρακοστή!

     Η λέξη Αποκριά ή Καρναβάλι ( λατινική προέλευση ) σημαίνει αποχή από το κρέας. Πράγματι οι άνθρωποι σταματούν να τρώνε κρέας, αλλά μόνο την Τρίτη εβδομάδα της Αποκριάς.

     Σε παλαιότερους καιρούς, την πρώτη εβδομάδα, την Προφωνή, έβγαιναν στους δρόμους με ταμπούρλα και διαλαλούσαν την αρχή της Αποκριάς. Αυτό γινόταν για να φροντίσουν όλοι οι νοικοκυραίοι να προμηθευτούν τα απαραίτητα για την γιορτή ( δηλαδή κρέας και κρασί ).

     Την δεύτερη εβδομάδα, την Κρεατινή, τρώμε κρέας. Την Πέμπτη της εβδομάδας αυτής που την λέμε Τσικνοπέμπτη, μπαίνουμε για τα καλά στις απόκριες ( μασκαρέματα, χοροί, γλέντια κέφι και παιχνίδια...). Την ονομάζουμε Τσικνοπέμπτη, γιατί αυτή η μέρα ο καθένας << θα τσικνίσει τη γωνιά του >>. Θα ψήσει δηλαδή κρέας ( χοιρινό ) και από τη μυρωδιά του ( τσίκνα ) θα μοσχοβολήσει όλο το σπίτι και η γειτονιά.

     Την τρίτη εβδομάδα, την Τυρινή ή αλλιώς Μακαρονού, σταματάμε να τρώμε κρέας. Τρώμε κυρίως αυγά, τυρόπιτες, γαλατόπιτες, γιαούρτι, μακαρόνια, αγριόχορτα κτλ. Η τρίτη εβδομάδα είναι και η πιο ξέφρενη από την άποψη της διασκέδασης. Για αυτό τον λόγο και η τελευταία Κυριακή της Τυρινής είναι Τρανή Αποκριά.

     Μικροί και μεγάλοι μεταμφιεσμένοι κοροϊδεύουν πρόσωπα και γεγονότα. Οι μασκαράδες τριγυρνούν όλη μέρα και νύχτα, χορεύουν αστειέυονται και τραγουδούν. Το βράδυ συγκεντρώνονται στη κεντρική πλατεία κάθε τόπου και καίνε τον Καρνάβαλο. Ο Καρνάβαλος είναι μια κούκλα που συμβολίζει συνήθως καθετί κακό του χρόνου που πέρασε. Με το κάψιμό του κάνουν οι άνθρωποι μια νέα αρχή.